Punkt oporu "Łagiewniki"

Prace na odcinku budowlanym "Łagiewniki" rozpoczęto w 1936 roku i prawdopodobnie w tym samym roku wybudowano wszystkie schrony stanowiące trzon obrony pozycji. Punkt oporu "Łagiewniki" miał być jednym
z najmocniejszych odcinków obrony na Śląsku, rozciągał się od Maciejkowic (obecnie dzielnica Chorzowa) do Huty Zygmunt w Łagiewnikach (obecnie dzielnica Bytomia). Lokalizacja fortyfikacji w tym miejscu miała znaczenie, gdyż schrony zostały umieszczone w taki sposób, aby zaryglować dwie najkrótsze drogi z Bytomia do Katowicami, tym samym blokując jeden z najbardziej prawdopodobnych kierunków niemieckiego ataku. Ponadto schrony łagiewnickie miały strzec magistrali kolejowej Bytom - Chorzów i wybudowanej po podziale Śląska, omijającej Bytom, linii Tarnowskie Góry - Chorzów.
Na punkcie oporu zlokalizowano, aż trzy schrony dla artylerii polowej (centralny już nie istnieje), oraz dwa schrony uzbrojone w armaty ppanc. W ramach prac zagęszczających obronę na O. Warze, w 1938 roku wybudowano schrony pozorne uzbrojone, których celem było wspieranie schronu Nr 1. W sierpniu 1939 roku powstała ostatnia budowla - żelbetowy polowy schron piechoty. Jednak nie zdążono go dokończyć, o czym świadczą zachowane do dziś fragmenty szalunku. Wybudowane schrony zostały obsadzone przez 4 kompanie karabinów maszynowych 75 pułku piechoty, oraz artylerzyści z 11 baterii 23 p.a.l..

Mapa z 1937 roku, obsad obiektów oraz głównych kierunków celów koniecznych do osłony.

Szanowni Państwo! W związku ze wzrastającym zainteresowaniem fortyfikacjami i wynikającym stąd wysypie stron internetowych im poświęconym, programom edukacyjnym oraz innym przedsięwzięciom, zwracamy się z prośbą do użytkowników niniejszego serwisu o poszanowanie naszego czasu, wysiłków oraz prawa autorskiego. Niezastosowanie się, zwłaszcza do tego ostatniego, może pociągnąć za sobą skutki prawne.