Kolejna z planowanych pozycji polowych, miała stanowić element osłony miasta garnizonowego jakim był Lubliniec, oraz stanowić pozycje opóźniająca w kierunku Częstochowy. Do dnia wybuchu wojny nie została w pełni wykończona, a współcześnie zachowały się jedynie cztery obiekty, z pięciu wybudowanych. Niestety współcześnie nie wiadomo ile planowano wybudować tu obiektów. Mimo, że pozycja ta jest niewielka w stosunku do innych wybudowanych tego typu, jest ciekawa z tego względu, że znajduje się na niej wybudowany schron polowy na armatę ppanc. 37 mm. 1 września 1939 roku, miasto stało się miejscem bitwy stoczonej pomiędzy oddziałami Wehrmachtu, a Wojskiem Polskim. Do ciekawostek należy zaliczyć fakt, iż bitwa o Lubliniec znalazła się na oficjalnej liście starć Wehrmachtu podczas kampanii w Polsce w 1939.

Polowy schron piechoty do ognia czołowego. Schron pierwotnie znajdował się na stacji kolejowej przy wieży ciśnień, jednakże po nieudanych próbach rozebrania go, został przewieziony koleją poza miasto i zrzucony do rowu. Dzięki temu można przyjrzeć się szczegółom konstrukcyjnym zwykle niedostępnym do zwiedzania - płyta wylewki pod fundament czy fragmenty zbrojenia stropowego.

Polowy schron piechoty do ognia bocznego dwustronnego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Kolejny schron do ognia czołowego. Znajduje się na stoku najwyższego w okolicy wzgórza, na dawnym placu ćwiczeń 74 pp. Ogniem swego jednego ckm-u zapewniał panowanie nad całą doliną, w której znajduje się linia kolejowa i szosa na Opole. Schron zachowany w nienajlepszym stanie, Również nosi ślady ostrzału z broni ręcznej. Pozostałości wałów ziemnych świadczą o tym, że również przy nim prace zostały przerwane wybuchem wojny. Współcześnie miejsce odnowione i w miarę zadbane.

Unikalny w skali kraju, polowy schron piechoty. Jeśli wierzyć Januszowi Miniewiczowi, jest to jedyny w Polsce zachowany schron polowy dla armaty ppanc. wz.36. Orientacyjna lokalizacja drugiego obiektu tego typu znajduje się w Gostyniu w gminie Wyry. Obiekt posiada dwie izby, bojową i załogi. Również nie został ukończony, otacza go wał ziemi przygotowanej do wykonania nasypów.

Na zapolu obiektu, w pobliskim lesie, znajdują się dobrze zachowane, polskie pozycje polowe z 1939 roku.