Punkt oporu "Dąbrówka"

Wzniesienie o wysokości 304,7 metrów nieopodal wsi Dąbrówka Wielka, współcześnie jednej z dzielnic Piekar Śląskich, jest miejscem gdzie 18 września 1933 roku rozpoczęto budować pierwsze stałe fortyfikacje nadgraniczne na terenie Śląska w postaci zwartego punktu oporu.

Ze względu na swoje usytuowanie, frontalnie do tzw. "Klina Bytomskiego", miało być jednym z najważniejszych rejonów obrony. Planowany punkt oporu miał zaryglować główną drogę biegnącą z niemieckiego Bytomia w kierunku Będzina oraz dalej na Kraków, co w przypadku agresji strony niemieckiej mogło by być głównym kierunkiem ataku.

Do końca sezonu budowlanego w 1933 roku udało się jedynie wznieść trzy obiekty z planowanych dziewięciu.
W następnym roku przyznanie kolejnych kredytów pozwoliło wykończyć prawie wszystkie obiekty łącznie z schronem artyleryjskim. Finalnie zrezygnowano z budowy dwóch skrzydłowych schronów dla ciężkich karabinów maszynowych.
W celu obsadzenia obiektów żołnierzami sformowano również pierwszą jednostkę forteczną. Była nią 4 kompania c.k.m. wchodząca w skład 75 pułku piechoty pod dowództwem kpt. Lucjana Grota.

Kolejny etap rozbudowy fortyfikacji przypadł na 1936 rok. Wówczas zbudowano dwa skrzydłowe schrony dla artylerii przeciwpancernej. Poprzez budowę obiektów ppanc. na skrzydłach nawiązano kierunkami ostrzały broni przeciwpancernej pomiędzy sąsiednimi punktami oporu "Łagiewniki" schron nr 1 oraz "Bobrowniki" schron nr 48 ( późniejszy łącznikowy punkt oporu "Kamień").

Z dokumentów osłonowych wydanych w 1937 roku wiemy, jak zmieniła się numeracja obiektów w stosunku do tej która została przedstawiona w projekcie fortyfikacji. Również w 1937 roku dobudowano w północnej części punktu oporu schron bierny pełniący role magazynu amunicji. Natomiast na podstawie tych dokumentów poznaliśmy dokładna obsadę obiektów z 5 kompanii karabinów maszynowych 11 p.p. oraz artylerzystów z 10 batalionu 23 p.a.l. wymagana do osłony

W ostatnim roku rozbudowy - 1938, punkt oporu został uzupełniony o obiekty pozorne, pozorne uzbrojone oraz jeden schron bojowy o uproszczonej konstrukcji.

Mapa z 1937 roku, głównych kierunków ogni koniecznych dla osłony.

Szanowni Państwo! W związku ze wzrastającym zainteresowaniem fortyfikacjami i wynikającym stąd wysypie stron internetowych im poświęconym, programom edukacyjnym oraz innym przedsięwzięciom, zwracamy się z prośbą do użytkowników niniejszego serwisu o poszanowanie naszego czasu, wysiłków oraz prawa autorskiego. Niezastosowanie się, zwłaszcza do tego ostatniego, może pociągnąć za sobą skutki prawne.